“…ne në politikë shpesh nuk i qëndrojmë parimeve, por synimeve për karrierë”
Kush është profili juaj, si individ dhe si politikan, si ka qenë qasja juaj në radhët e demokratëve?
Si individ dy kanë qenë sferat që kanë përthithur vëmendjen dhe interesin tim: bota e brendshme e njeriut që më ka tërhequr drejt psikologjisë dhe artit, si dhe politika që më kanë terhequr drejt çdo gjëje publike. Përfshirja në rradhët e demokratëve fillon pa u krijuar rradhët ende. Si i ri që nuk pajtohesha dot me sistemin komunist, dhe mospajtimi vinte në rritje, sa më shumë kuptoja nevojat e jetës dhe mungesën e hapësirave në diktaturë, ndjeva herët nxitjen e brendshme për të bërë diçka. Kam tentuar çdo formë të mundshme për ta kundërshtuar atë sistem dhe kam kërkuar rrugë si ta rrëzonim. Bashkë me shokë që mendonin si unë provuam forma fillestare organizimi para se të ndodhnin ndryshimet. Kështu që më 8 Dhjetor ’90, sa dëgjova jehonën e zërave që vinin nga Qyteti i Studentëve vrapova dhe kam mbërritur atje pa vajtur ora 9:00 e mbrëmjes. Me atë protestë filloi politika e njerëzve të lirë, me atë protestë u rradhiten njerëzit, me atë protestë zë fill dhe PD dhe unë pjesë e saj. Që nga ai moment, herë më afër vendimmarrjes, herë më larg gjithnjë kam qene aktiv dhe gjithnjë i pranishëm. Në këtë aktivizëm politik kam ruajtur të pacënuar identitetin tim, bindjet e mia, besimet e mia. Asnjëherë nuk kam tregtuar asnjë nga këto për karriere. Mund të mos kem luftuar gjithnjë për ato, por nuk i kam braktisur kurrë. Asnjëherë nuk jam pajtuar dhe nuk i kam shërbyer asgjëje që e ka deformuar PD.
Në media shpesh duket sikur jeni i vetmi zë opozitar brenda radhës së PD-së, a mendoni se shumica e deputetëve stepen të thonë të vërtetën, të reagojnë për situatën në të cilën gjendet opozita sot?
Ndoshta jam më i zëshmi, por sigurisht ka shumë që mendojnë si unë dhe i shohin gjërat me vërtetësi. Por ne në politikë shpesh nuk i qendrojmë parimeve, por synimeve për karrierë. Ato çfarë unë them publikisht, ato them dhe privatisht. Shumica e kolegëve bëjnë të kundërtën. E quajnë funksionin, të qënit deputet, anëtarë forumesh politikë. Kjo nuk është politikë për mua. Nuk është politika vend pune. Një pjesë edhe më keq e shohin politikën vetëm si pushtet, pushtet mbi ndjekësit dhe mbi opinionin. Mendësia otomane dhe komuniste e barazon pushtetin me çdo gjë publike. Unë nuk pajtohem me këtë. Edhe qytetari ynë quan të suksesshëm politikanin që mban poste, pavarësisht se ç ‘bën ai politikan.
Në çfarë kondicioni politik gjendet sot Partia Demokratike, sipas mendimit tuaj inekzistente apo duke rilindur?
Është në krizën më të thellë në historinë e saj. Për fat të keq, ende nuk po kuptohet se kemi mbyllur një cikël politik dhe nëse nuk ndryshojmë rrezikojmë të mbyllim krejt misionin tonë dhe të shohim veten jashtë tregut politik. Një forcë politike kur nuk rezonon me të ardhmen e shoqërisë rrezikon të mbetet e shkuara, historia.
A mund të quhet betejë parlamentare ajo që opozita po bën aktualisht në parlament?
Beteja parlamentare vazhdon dhe mbase do jetë dhe më agresive. Ajo çfarë deklarojnë grupet e opozitës veçmas është axhendë për betejë elektorale. Komisionet, retorikat, denoncimet e të tjera gjëra si këto janë pjesë e qënësishme e jetës parlamentare. Por, opozita hyn në këto beteja e gjymtuar. Komisionet kanë vlerë kur udhëhiqen nga objektiva politike racionale dhe jo nga nevoja për të fituar protagonizmin mbi pjesën tjetër të opozitës. Kanë vlerë kur nuk u mbivendosen hetimeve të SPAK, kur kapin çështje që ndihmojnë dhe avancojnë interesin publik. Puna në komisione dëmtohet nga mosbesimi, nga retorika e qëllimtë dhe pa dobi. Edhe debatet politike, shpesh kthehen në të kundërt. Sepse opozita nuk mund të mjaftohet me denoncime dhe akuza. Opozita duhet të japë modelin politik të qeverisjes ndryshe. Këtu kemi gjymtimin më të madh. Këtu krijohet dyshimi se çdo betejë parlamentare, është betejë nga kundërshtarë por jo opozitarë. Mund të jesh kundërshtar i pushtetit, por ke të njëjtë trashëgimi të korruptuar, ke të njëjtin konsum, ke të njëjtën arrogancë. Atëhere nuk je opozitar. Fakti që je kundërshtar nuk të bën opozitar. Opozita vjen nga oferta krejtësisht e ndryshme nga pushteti. Po je aty aty me pushtetin, mbetet pushteti në avantazh.
Përse sipas jush Partia Demokratike është kthyer në një vend, ku “pështyhet edhe lëpihet” çfarë konotacioni politik do t’i jepnit kësaj deklarate që ka hapur një debat të bujshëm në radhët e demokratëve?
Në krizën politike që po kalojmë një pjesë jo e vogël e drejtuesve politikë të PD kanë sulmuar njëritjetrin jo vetëm politikisht por edhe me akuza konkrete. Në qoftë se e quan z Berisha, Babi i Zenit, përgjegjës për vrasjet e Gërdecit, për korrupsion dhe bashkëpunim me pushtetin në korrupsion, të lidhur dhe të financuar nga oligarkë, në qoftë se sulmon ish Ministrin e Brendshëm se e mbyti Anglinë me drogë me miqtë e tij, dhe sot vete ulesh në një grup me ata kjo është të lëpish atë që ke pështyrë. Kjo e bën të pabesueshme opozitën. Ndaj thashë që je kundërshtar por je pa moral. Si pret të besojnë shqiptarët si alternativë? Ky amoralitet po e vret opozitën. E ka gërryer dhe e ka bërë një forcë që ecën mbrapsht. Se kur akuzojmë njëri tjetrin për korrupsion dhe nesër e harrojmë ne nuk ka harruar populli. Për popullin jemi të korruptuar.
Cili është mendimi juaj, pse PD nuk u bashkua me koalicionet e djathta në zgjedhje?
Sepse sot kriza e PD vjen nga halli i Berishës që nuk ka prioritet betejën me Ramën, por ka prioritet të kontrollojë opozitën. Sepse kështu beson se faktorizohet dhe do detyrohen edhe ndërkombëtarët të negociojnë dhe beson se nga faktorizimi do tremben institucionet e drejtësisë dhe nuk do hetojnë korrupsionin e qeverisjes së tij.
Mund të na jepni mendimin tuaj politik në lidhje me paralelizmin dje Partia Demokratike konsiderohej partia e Berishës, dhe sot lakohet shpesh si Partia e Lulzim Bashës?
Kemi dy realitete. Një pjesë e partisë, që nga drejtues, deputetë, anëtarë të thjeshtë deri tek votues ndoqën Berishën dhe krijuan struktura të tjera paralele me ato të PD-së zyrtare. PD zyrtare vazhdon të këtë strukturat e vete. Dhe aty ka drejtues, deputetë, anëtarë, ka mbështetës. Këta janë më pak. Ka dhe një pjesë të tretë, të pastrukturuar. Ndarja deri tani e dy grupeve ka qenë kryesisht zgjedhje e lidershipit, pra cilin lider të ndjek. Tek PD zyrtare ka diçka më shumë. Ka një frymë më demokratike. Kjo bashkon në PD edhe ata që nuk duan Bashën por janë për një PD të përtërirë. PD që nga themelimi ka pasur këtë krizë identiteti. Të ishte Parti e Berishën apo parti demokratike. Kanë bashkëjetuar berishistët, që janë fanatikë të Berishën me ata që kanë menduar se PD nuk është e Berishës dhe as berishiste, por demokratike dhe e hapur. Këto dy flukse kanë bashkejtuar dhe janë përplasur. Kjo ka çuar në ndarjet e shpeshta nga PD. Basha nuk e nisi me këtë frymëzim. Por, sot e kupton se forca e PD nuk janë ndjekësit e tij fanatik si imitues të berishistëve. Ata që kanë këtë model dhe mendësi politike ikin tek lideri që u duket i fortë. Ndaj së fundi flet për anti berishizëm dhe për parti të hapur dhe demokratike.
Ju keni deklaruar më herët se Berisha është politikani më i zgjuar që ka patur Shqipëria vitet e fundit dhe gjithashtu keni thënë se Bashën nuk e shihni askund, a I qëndroni ende kësaj deklarate?
Kam thënë politikani më i zoti në historinë e shtetit shqiptar. Por jo më i miri. Berisha ia ka dalë të ngop egon e tij, por jo të shërbejë për shqiptarët. Kjo me ndan nga ai. Ka shërbyer, por ka pasur prioritet pushtetin jo Shqipërinë. Basha ka plluskuar në rrjedhat e Berishës. Sot që u nda, jo për zgjedhje dhe vendim të vet, sot duhet të provojë se ç’është i zoti të bëjë.
Cili do të jetë fati i deputetëve të opozitës, sipas jush, nëse gjykata vendos që Vula e partisë demokratike do ti rikthehet Z. Sali Berisha?
Kjo nuk më ka interesuar. Nuk më interesojnë deputetët rrogëtarë, ata që duan karrigen e deputetit por nuk kanë lidhje me politikën. Më interesojnë ata që prodhojnë politikë, ata që bëjnë beteja politike. Këta marrim nga politika jo karrierën, por identitetin dhe vlerën e kauzave dhe betejave. Ketyre nuk u shtrohet pyetja ç’fat do kesh. Për atë që është politikan race, funksiono është instrument por asgjë më shumë.
Aktualisht çfarë roli po luan Partia Demokratike në parlament? A do të vijë sipas jush një ditë që qeveria Rama të ketë përballë një opozitë të bashkuar me prioritete të qarta dhe synime politike në të mirë të Shqipërisë?
PD sot luan rolin e opozitës në teatrij politik. Nuk është opozitë e mirfillltë. A do bëhet ajo opozita? Uroj. Po nuk u bë Pad do dalin forca të tjeta. Neqoftese ne nuk i përgjigjemi shoqërisë në nevojën për alternativë, qytetarët do hedhin sytë diku tjetër. Uroj që politikanët që janë kundër pushtetit të arrijnë të kthehen në alternativë, se ndryshe do mbretërojë ky pushtet që është.
A është SPAK një instrument në duart e Kryeministrit Rama? Dhe pse?
Jo. Besoj që SPAK funksionon mbi një autonomi të kënaqshme nga pushteti. Por thënë kjo, nuk duhet të mendojmë se prokurorët dhe gjyqtarët nuk ndikohen nga presionet politike si të pushtetit dhe të opozitës. Ngadalësia dhe brishtësia në veprimet e tyre dëshmon se ata janë ende të ndrojtur përball presionit që ushtron politika si nga Rama, ashtu dhe nga Meta, Berisha etj.
Ju personalisht, çfarë vendimi do të merrni si deputet i republikës të Shqipërisë nëse PD shpërbëhet me vendim gjykate?
Pozicioni im politik është i qartë. Vazhdoj të punoj për një opozitë të re. Një opozitë që është krejtësisht e ndryshme dhe e dallueshme nga pushteti. Opozitë me njerëz të ndershëm, të zotë dhe atdhetar. Shqipëria ka shumë kapacitete. Duhen çliruara kapacitetet njerëzore duhen ftuar dhe nxitur të kërkojmë të renë. Shpesh dëgjojmë që njerëzit të thonë mjaft me këta ta vjetrit, të dalë dikush tjetër. Por kur votojnë, votojnë prap të vjetrit. Kjo është beteja ime politike.
A ka pasur në jetën tuaj politike një moment kritik ku keni menduar që do të dorëhiqeni nga pjesëmarrja juaj në Partinë Demokratike?
Jo. Asnjëherë. Vetëm pamundësia objektive për tu marrë me jetën publike mund të më ndajë nga politika. Sa i takon PD, ende besoj se i ka shanset të ringrihet. Manifesti im Politik për Ringritjen e PDsë është produkt i kësaj bindjeje.
A mendoni se në drejtimin e Partisë Demokratike duhet një frymë e re, lider dhe strukturë e moderuar ndryshe?
E vetmja rrugë që kemi që PD mos dalë jashtë kontekstit dhe ta mbyllë epokën e saj.
Për të gjithë lexuesit e gazetës Telegram, cila është jeta juaj jashtë politikës?
Pas familjes, vijnë pasionet si arti, vaçanërisht Teatri, sportet sidomos ecja dhe ngjitjet në male dhe këto gjithnjë me miqtë që janë mbështetje dhe gëzim.
Familja dhe angazhimi në politikë, sa sfidë kanë qenë për ju këto dy elemente shumë të rëndësishme në jetën tuaj?
Familja është fokusi im. Bashkëshortja dhe djali. Atyre u kam hyrë shumë në hak duke munguar fizikisht. Bashkëshortja ime punon për UNICEF dhe kjo ka bërë që ajo dhe djali të jetojnë në vende të ndryshme të Afrikës dhe Evropës, pra gjithnjë larg. Por jemi shumë të lidhur dhe çdo gjë e ndajmë bashkë, e jetojmë bashkë. Distanca nuk na ka penguar. Ia kemi dalë të ndjekim pasionet tona dhe karierat tona pa lënë asnjë zbrazëti në raportet familjare, dashurinë, kujdesin, mbështetjen.
Cilat janë dy prioritetet themelore morale në jetën tuaj, jashtë politikës?
Autoportret përsëri? Ndër gjërat që ata që më njohin e vlerësojnë, është kujdesi ndaj të tjerëve. Është një tipar që më karakterizon. Parimi tjetër i imi është e vërteta. Mbase nuk e them vend e pa vend atë që mendoj e besoj, por kurrë nuk them diçka që nuk e besoj.
Mesazhi që do t’i jepnit të gjithë të rinjve që kanë aspirata në politikën shqiptare ?
Gjithnjë të rinjve dhe jo vetëm, u them: Angazhohuni. Besoni tek energjia dhe vlerat tuaja. Nëse nuk e bën ti, do ta bëj dikush tjetër jo më i mirë se ti.
© Gazeta Telegram
Gazetare: Earta Agolli
